Συνέντευξη στον Φώτη Βακιρτζηδέλη
Από τους αγαπημένους των ΜΜΕ ο Αλέξης Κούγιας, ως αθλητικός παράγοντας και ως ποινικολόγος, ένας πανέξυπνος άνθρωπος που ξεκίνησε από χαμηλά και έφθασε στην κορυφή, σου δίνει την εντύπωση ότι πάντα ξέρει πολλά περισσότερα από όσα λέει.
Δε φοβάται να κρίνει, να κατακρίνει, να καταγγείλει ή να μιλήσει για όλα τα θέματα, ακόμη και για αυτά που είναι πολύ προσωπικά. Πάντα μέσα στα πλαίσια του νόμου, καταγγέλλει κυκλώματα στο ποδόσφαιρο (παράγκα) και εκφράζει την απογοήτευση του που τελικά δε γίνεται τίποτα.
Εκφράζει έντονα το πάθος του για τα παιδιά του, για τη δικηγορία και το ποδόσφαιρο και αποκαλύπτει τις προθέσεις του για την ΑΕΛ, που την παρέλαβε σε μια περίεργη κατάσταση και τώρα διεκδικεί με αξιώσεις μια ξεχωριστή παρουσία στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.
Δεν κρύβω ότι είχα κάποιες επιφυλάξεις για το πώς θα αντιδράσει σε αυτή την συνέντευξη, ίσως επηρεασμένος από το ότι είναι “νέος” στην πόλη να ήταν λίγο επιφυλακτικός. Ήταν όμως ο γνωστός (σε μένα) Αλέξης Κούγιας. Χειμαρρώδης, παραστατικός και μιλώντας πάντα με γεγονότα και ονόματα. Και για ότι και αν τον ρωτήσεις η απάντηση θα περιέχει και λίγο ή πολύ ποδόσφαιρο.
Η επαγγελματική του ιδιότητα, η προσωπική του ζωή και η παρουσία του στο Ελληνικό ποδόσφαιρο τον φέρνουν πολύ συχνά φιλοξενούμενο στα δελτία ειδήσεων ή στις εκπομπές «καλόπιστης» κοινωνικής κριτικής, είτε ως φυσική παρουσία είτε ως θέμα. Ότι και αν λέγεται, όμως, ο Αλέξης Κούγιας παραμένει σύμβολο αυτοδημιούργητου κορυφαίου επαγγελματία.
Ιδιαίτερα γοητευτικός άνθρωπος, που ξέρει να φιλοξενεί με άψογο τρόπο, να δημιουργεί φίλους (αλλά και εχθρούς) και να τιμά (μέχρι στιγμής) αυτό που εκπροσωπεί, μια μεγάλη ιστορική ομάδα. Ιδιαίτερα θερμός ήταν στη συνάντηση μας ο Αλέξης Κούγιας μίλησε για όλα, αστειευτήκαμε και μου εμπιστεύτηκε φωτογραφίες των παιδιών του κάτι που δεν το κάνει ποτέ. Μου έδειχνε όμως τα παιδιά του στα γραφεία της ΑΕΛ και έβλεπες το καμάρι στα μάτια του.
Βρεθήκαμε στο γραφείο του στην ΠΑΕ ΑΕΛ και σε πολύ φιλικό κλίμα, χωρίς ψεύτικες τυπικότητες, κάναμε μια πολύ όμορφη και μεγάλη συζήτηση για τη δικηγορία και το ποδόσφαιρο, αποκαλύπτοντας πλευρές της ζωής του και απόψεις του για τη ζωή, τον εαυτό του, την ΑΕΛ και την ποδοσφαιρική χρονιά που έρχεται.
Έτσι, για να ξέρουμε με ποιόν έχουμε να κάνουμε. Αν και αυτό θα το δείξει ο χρόνος.
-Και ξαφνικά ο κόσμος της Λάρισας είδε ανάμεσα του ένα πρόσωπο πολύ γνωστό και προβεβλημένο τόσο από την δουλειά του όσο και από το ποδόσφαιρο. Από τους καλύτερους ποινικολόγους της χώρας και επί σειρά ετών ποδοσφαιρικό παράγοντα με έντονη και δυναμική παρουσία στον χώρο. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του Αλέξη Κούγια που ξεκίνησε από την Πετρούπολη και έκανε αυτήν την διαδρομή;
-Όσο αφορά το λειτούργημα μου σαν ποινικολόγου η συνταγή είναι μια, το διάβασμα για να αποκτήσεις γνώσεις και η εργατικότητα γιατί είναι ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό επάγγελμα. Αν σκεφτεί κάποιος ότι στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή υπάρχουν εν δυνάμει 60000 δικηγόροι, γιατί δεν είναι όλοι δικηγόροι. Δεν σημαίνει τίποτα να έχεις πάρει το πτυχίο. Αν δεν έχεις τις νομικές γνώσεις και προβάλεις προς τα έξω ότι είσαι ένας γνωστός δικηγόρος τότε είσαι ένας κοινός απατεώνας, εξαπατάς τον κόσμο. Όσο αφορά την εργατικότητα, ένας συνάδελφός μου δικηγόρος που εκτιμώ πάρα πολύ, ο Νίκος ο Κωνσταντόπουλος προ ημερών σε ένα δικαστήριο που είχαμε στην Αθήνα, μου είπε: «Ρε Αλέξη ότι και να πουν για σένα σε φοβάται η δουλειά. Εχθές που ήσουνα;».Του λέω: στη Ρόδο. Μου λέει: τι ώρα τελειώσατε; Του λέω: την νύχτα.
-Και είσαι 9 η ώρα στην Αθήνα; Του λέω: Ναι. Η αίσθηση του καθήκοντος είναι αυτή που σε κάνει έτσι. Έχει μία πτήση 5 η ώρα το πρωί δεν κοιμήθηκα και είμαι τώρα εδώ. Όσο αφορά το ποδόσφαιρο είναι το πάθος. Το πάθος το οποίο είναι από την ηλικία των 12 ετών. Η γειτονιά ήταν τέτοια, η Πετρούπολη, οι γείτονες ήταν άρρωστοι με το ποδόσφαιρο. Υπάρχει ένας άνθρωπος που σήμερα είναι πετυχημένος επιχειρηματίας στην Αμερική και μου στέλνει μηνύματα. Εγώ δεν έχω facebook, δεν τα πάω καλά με την τεχνολογία, προτιμώ την απευθείας επαφή με τους ανθρώπους. Μου στέλνει λοιπόν τα μηνύματα μέσω των Γραμματέων μου και μου λέει: Ποτέ δεν περίμενα ότι την ημέρα που σε έπεισα, το 1963, να φορέσεις το σορτσάκι του ΠΑΟ Πετρουπόλεως ότι θα είχες μια τέτοια παρέμβαση στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Τώρα, αν συνδυάσεις την επαγγελματική επιτυχία που σου δίνει μια οικονομική άνεση με το πάθος για το ποδόσφαιρο καταλαβαίνεις ότι για μένα ήταν μονόδρομος αυτή η συμπόρευση του λειτουργήματος με το ποδόσφαιρο. Απλώς όταν κατακτάς ξεχωριστή επαγγελματική θέση που αυτό σε υποχρεώνει να την υπηρετείς με ξεχωριστό τρόπο και για πολλές ώρες, καταλαβαίνεις ότι δεν μπορείς να καταφέρεις όσα θέλεις στο ποδόσφαιρο. Είναι θέμα διαχείρισης χρόνου. Ευτυχώς για μένα, το λέω έτσι και είναι θα έλεγα ένας αυτοσαρκασμός, που δεν έχω οικογένεια με την έννοια ότι δεν ζω σε ένα σπίτι όπως είναι ένα Ελληνικό σπίτι, με τον πατέρα, την μητέρα και τα παιδιά. Εγώ μένω μόνος μου, τα παιδιά μου μένουν απέναντι από μένα. Τα παιδιά μεγαλώνουν και θέλουν τον προσωπικό τους χρόνο και τους φίλους τους, οπότε τον χρόνο αυτόν τον εκμεταλλεύομαι και η δική μου εκτόνωση είναι το ποδόσφαιρο. Οπότε μένουν πια αρκετές ώρες, έχω και το ταλέντο να επιλέγω καλούς συνεργάτες, ειδικά εδώ στην Λάρισα νομίζω ότι δεν έχω κάνει κανένα λάθος. Θα το δείτε αύριο και από την συγκρότηση του Δ.Σ. των μετόχων. (Η συνέντευξη πάρθηκε μια μέρα πριν την Γ. Συνέλευση των μετόχων). Ήταν όλα υπέροχα για μένα. Εύχομαι ο Θεός να με βοηθάει να έχω υγεία, να είμαι μέσα στα δικαστήρια και στα γήπεδα ακόμη και την τελευταία στιγμή της ζωής μου.
-Το ποδόσφαιρο το ζείς με ένα πολύ έντονο πάθος. Πως είσαι σαν χαρακτήρας στην υπόλοιπη ζωή σου Αλέξη Κούγια;
-Και στο ποδόσφαιρο και στην ζωή μου είμαι ο ίδιος. Απλώς δεν μπορώ να δεχτώ την αδικία. Το ίδιο με το γήπεδο κάνω και στα δικαστήρια. Όταν βλέπω ότι η άλλη πλευρά προσπαθεί να επιβάλλει το άδικο δεν έχω άλλο τρόπο από το αντιδράσω έντονα. Βεβαίως στο δικαστήριο οι κανόνες συμπεριφοράς είναι συγκεκριμένοι, ο σεβασμός προς τους Εισαγγελείς και τους δικαστές είναι αυτονόητος όπως και προς την αντίδικο πλευρά, αν τον προκαλεί βεβαίως. Εγώ είμαι και του σαλονιού αλλά και του πολύ λιμανιού. Εμένα πες με αν θέλεις κακό δικηγόρο αλλά μην με πεις κακό καπετάνιο και ποδοσφαιριστή οπότε καταλαβαίνεις ότι αυτό που βλέπεις στο ποδόσφαιρο και στο γήπεδο το ίδιο είμαι και στο δικαστήριο με διαφορετικό ύφος και ήθος όμως. Απλώς στο ποδόσφαιρο όταν έχεις να κάνεις με αλήτες και δεν θέλεις να σε κατασπαράξουν αναγκάζεσαι να αντιπαλέψεις με την δική σου οντότητα την αδικία και την αλητεία χωρίς όμως να φοβάσαι όμως. Γι’ αυτό και εγώ χρόνια ολόκληρα δεν είχα κανέναν συνοδό. Δεν έχω πάει ποτέ, σε κανένα γήπεδο συνοδευόμενος από φουσκωτούς. Ακόμη και στον Βόλο την χρονιά της αιχμής, όταν υποβιβάστηκε ο Ολυμπιακός Βόλου πήγα μόνος μου και καθόμουν στο πέταλο ενώ αριστερά και δεξιά μου οι οπαδοί του Ολυμπιακού Βόλου με έβριζαν χυδαία μη σεβόμενοι ούτε τις οικογένειες ούτε τίποτα. Όμως εκεί το μόνο που μπορείς να αντιπαρατάξεις είναι η επιτυχία. Και να θυμάσαι ότι στο τέλος οι καλοί πάντα νικάνε. Δεν έχω δει στην ζωή μου αξιόλογο δικηγόρο να μην πετυχαίνει και δεν έχω δει αξιόλογο άνθρωπο στο ποδόσφαιρο να μην πετυχαίνει. Αρκεί να έχει διάρκεια και να μην υποχωρήσει.
-Ξέρεις ότι αυτό το μότο “στο τέλος ο καλός νικάει” έχει γίνει σλόγκαν στην Λάρισα;
-Έχω πει και κάτι άλλο που το χρησιμοποιεί συχνά η Ντόρα Μπακογιάννη: Ότι η ζωή είναι μαραθώνιος, δεν είναι κατοστάρι. Αν καταλάβουμε ότι προχωρώντας με συνέπεια, με εργατικότητα και με γνώση δεν θα χάσεις ποτέ, ακόμη και αν απέναντι σου είναι βουνά, στο τέλος νικάς.
- Τα τελευταία χρόνια το όνομα Κούγιας έπαιξε στα ΜΜΕ για θέματα που είτε είχαν σχέση με την επαγγελματική σου δραστηριότητα είτε με την ιδιότητα του ποδοσφαιρικού παράγοντα, αλλά και με άλλα γεγονότα τα οποία άπτονται της ιδιωτικής σου ζωής. Αυτό σας έχει δημιουργήσει πρόβλημα στις επαγγελματικές ή άλλες ενασχολήσεις σου , σε καταναλώνει; Και ποια είναι η δική σου ευθύνη –αν υπάρχει - σε όλα αυτά;
- Είναι αλήθεια ότι από τον Σεπτέμβριο του 2007 που με αυτόν τον πανηγυρικό τρόπο δημοσιοποιήθηκε η διάλυση της οικογένειας μου μέχρι και τα Χριστούγεννα του 2008 είχαν βρει κάποιες εκπομπές θέμα να ασχολούνται.
-Θα ήθελα να σε διακόψω και να διευκρινίσω ότι επειδή και σε μένα δεν αρέσει αυτό το στυλ δημοσιογραφίας δεν θα ήθελα να μπω σε τόσο προσωπικά ή οικογενειακά θέματα. Ας το δούμε πιο σφαιρικά.
- Το εκτιμώ και σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό. Λέω λοιπόν ότι είμαι 41 χρόνια δικηγόρος. Στις 6 Αυγούστου του 2015 έκλεισα 41 χρόνια πραγματικής δικηγορίας. Τα ΜΜΕ τότε δεν ήταν αυτά. Τότε ήσουν καταξιωμένος δικηγόρος αν ασχολούταν μαζί σου μόνο η “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ” και η “ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ”. Τότε ήταν η πρώτη μου δίκη που με έκανε γνωστό, η αθώωση του Βαγγέλη Ρωχάμη. Ήταν το 1976 και ήμουν μόνο 25 ετών. Τότε άρχισαν να ασχολούνται μαζί μου με πολυσέλιδα αφιερώματα γιατί έκανε εντύπωση που ένας νεαρός δικηγόρος, ντυμένος με αθλητικό στυλ, έκανε τόσο μεγάλη επιτυχία. Τότε έπαιζα και ποδόσφαιρο στην Β’ Εθνική, στον Ολυμπιακό Λουτρακίου και ενώ πήγα σε ομάδα της Α’ Εθνικής δεν έπαιξα λόγω ενός μεγάλου ατυχήματος. Αλλά εγώ επειδή είμαι πεισματάρης τις ατυχίες μου τις χρησιμοποιώ θετικά πάντα. Δηλαδή το ατύχημα που μου συνέβη στα 18,5 χρόνια μου, μόλις είχα μπει στην Νομική, το χρησιμοποίησα για να γίνω ένας αριστούχος φοιτητής. Διαβάζοντας ατέλειωτες ώρες νομικά βιβλία σε ένα αναπηρικό κρεβάτι που για 19 μήνες δεν μπορούσα να κινήσω τα πόδια μου στο ΚΑΤ. Πήγαινα να δώσω εξετάσεις με αναπηρικό καρότσι και τελείωσα την Νομική χωρίς καμία καθυστέρηση. Έτσι στα 24 μου είχα δικό μου Δικηγορικό γραφείο γιατί ο Πρόεδρος της ομάδας μου, του Ολυμπιακού Λουτρακίου, μου έδωσε όλες τις υποθέσεις της Λαχαναγοράς που ήταν πρόεδρος και ήταν όλες αγορανομικές υποθέσεις. Σε μια από αυτές τις υποθέσεις με άκουσε ο πατέρας του Ρωχάμη και μου λέει: «Πιτσιρικά βλέπω ότι πολύ καλός και επειδή καταλαβαίνω ότι δεν θα είσαι και πολύ ακριβός έχω μια πολύ υπόθεση που θα κρατήσει ένα χρόνο». Την πήρα αυτή την υπόθεση, κράτησε πράγματι ένα χρόνο. Όταν λοιπόν υπήρχε αυτή η εξέλιξη στην δίκη ήταν λογικό να έρθουν όλες οι μεγάλες υποθέσεις. Όταν λοιπόν υπερασπίζεσαι από το φερόμενο τότε ως τον μεγαλύτερο εγκληματία μέχρι τον πιο προβεβλημένο πολιτικό πάντα υπάρχει η απαίτηση να φέρεις το καλύτερο αποτέλεσμα αλλιώς το εκμεταλλεύονται οι αντίπαλοι σου. Όταν λοιπόν βρίσκεσαι στην θέση αυτή υπερασπίζεσαι και ανθρώπους που βρίσκονται απέναντι σε πολύ σημαντικούς ανθρώπους. Σκεφθείτε από την μια πλευρά η οικογένεια Αγγελοπούλου και από την άλλη πλευρά η άλλη οικογένεια Αγγελοπούλου με ότι σημαίνει αυτό, ποιοι Τραπεζίτες συμπαρίστανται στην κάθε πλευρά και τι συμφέροντα παίζονται. Μετοχές, καταθέσεις και επενδύσεις που η κάθε πλευρά διεκδικεί και τι επιτελείο διαθέτει η κάθε Τράπεζα. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι ήταν βούτυρο στο ψωμί τους όταν βγαίνει η κάθε κίτρινη εκπομπή και σου δημιουργεί προβλήματα που αφορούν την προσωπική σου ζωή.
Μέχρι τότε με τις προσωπικές μου σχέσεις δεν είχε ασχοληθεί κανείς γιατί δεν το επεδίωξα. Έχω βγει με πολύ σημαντικές γυναίκες στην ζωή μου, πολύ πιο γνωστές από την πρώην γυναίκα μου και μπορεί και πιο όμορφες και κανείς δεν ασχολήθηκε με την προσωπική μου ζωή. Μέχρι τότε όλοι ασχολούντο με την επαγγελματική μου ζωή και παρουσία. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι αυτό μίγμα δεν μπορούσε παρά να δημιουργήσει αυτό το αποτέλεσμα γιατί αυτό “πουλούσε”. Έτσι δημιουργήθηκε αυτή η υπερβολική έκθεση μου. Κάποιοι παρασύρθηκαν και σκέφθηκαν ή είπαν: «Να, τον Κούγια τον βλέπεις συνέχεια στην τηλεόραση, δεν είναι σοβαρός». Αυτό όμως μπορεί να κρατήσει πολύ λίγο. Όταν μετά όμως έρχονται τα αποτελέσματα από τις δίκες και έρχεται και η στάση ζωής σου και σε δικαιώνει τότε αυτά εξανεμίζονται. Ας πάμε στο ποδόσφαιρο. Δεν έλεγαν «Κοίτα τον γραφικό τον Κούγια. Συνέχεια καταγγέλλει, καταγγέλλει γιατί δεν μπορεί να πάρει πρωτάθλημα, δεν μπορεί να ανέβει η ομάδα του κατηγορία». Αυτό δεν έλεγαν χρόνια και στα Γιάννενα και στην Πάτρα; Δικαιώθηκα όταν άρχισαν να βγαίνουν οι κασέτες που βεβαίως δεν τις προκάλεσα εγώ. Βεβαίως οι καταγγελίες μου προκάλεσαν το ενδιαφέρον της τότε κυβερνήσεως Παπανδρέου και δόθηκε εντολή στους Εισαγγελείς να αρχίσουν να παρακολουθούν τα πρόσωπα που από τότε εγώ έλεγα ότι κάνουν κουμάντο στο ποδόσφαιρο. Από αυτή την παρακολούθηση που την προκάλεσα εγώ βγήκε η εγκληματική οργάνωση του 2011 και τώρα η τελευταία του 2015. Η Εισαγγελέας τότε Παπανδρέου και ο Κορέας ήταν στο ίδιο γραφείο. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν άσχετοι με το ποδόσφαιρο. Μόνο ο Κορέας ήταν κάπως σχετικός. Αν δεν υπήρχε κάποιος να τους κατευθύνει δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι σημαίνει να συζητάνε κάποιοι για το ποιόν διαιτητή θα βάλουν στο Παναχαϊκή – Πλατανιάς. Και αν υπήρχε αντίστοιχη παρακολούθηση τα χρόνια που ο ΠΑΣ έχανε από τον Αστέρα Τρίπολης, από τον Πανθρακικό, από τον Θρασύβουλο ή από τον Λεβαδειακό και ανέβαιναν ομάδες που δεν μπορούσαν να κερδίσουν την αναπληρωματική τους θα είχε ανέβει από τότε. Αλλά δεν ήθελαν έναν ΠΑΣ ανεξάρτητο, όχι αυτόν που είναι τώρα με ότι σημαίνει αυτό που λέω.
-Παρά το ότι είπα νωρίτερα δεν θα αποφύγω τον πειρασμό μιας κίτρινης ερώτησης. Κυκλοφορεί η φήμη ότι έχεις κυκλοφορήσει με τις ωραιότερες γυναίκες της Ελλάδας. Ισχύει αυτό;
-Ξέρεις ένας άνδρας, γιατί βλέπω τελευταία κάτι νούμερα που έχουν πάει με 1.000 γυναίκες, με 4.000, με 5.000, όταν λοιπόν ένας άνδρας έχει την ανάγκη να λέει με πόσες χιλιάδες έχει πάει να το ψάχνεις και αλλιώς το θέμα. Δεν έχω δώσει δικαίωμα σε κανέναν ούτε με δηλώσεις, ούτε με εμφανίσεις να ασχοληθεί με το τι έκανα στην ζωή μου. Πράγματι είχα την τύχη και να ερωτευτώ αλλά και να με ερωτευτούν, ίσως, οι ωραιότερες γυναίκες των τελευταίων σαράντα ετών. Όμως ο άνδρας ποτέ δεν μιλάει γι’ αυτό, το κρατάει επτασφράγιστο μυστικό. Ένα από τα χαρακτηριστικά του πραγματικού άντρα εκτός του να αντιμετωπίζει αυτός τις ανάγκες της οικογένειας του είναι και να μην μιλάει ποτέ για τις προσωπικές του σχέσεις. Ο καθένας μας είναι αυτό που πραγματικά αποδεικνύεται μετά από μια συζήτηση μισής ώρας.
http://mustmag.gr/interviews/277-o-alekshs-kougias-milaei-gia-ola?tmpl=component&print=1&layout=default&page=#sigProId9e5c934d45
-Και ας έρθουμε στο σήμερα. Πώς, πότε και γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με την ΑΕΛ;
-Πουθενά δεν πήγα απρόσκλητος. Στα Γιάννενα με πήραν ο τότε Νομάρχης και σήμερα Περιφερειάρχης και ένα δημοσιογράφος ο Βαγγέλης ο Γυφτοπούλας και μου είπαν ότι ο Ηπειρώτης Κούγιας πρέπει να γυρίσει στην πατρίδα του. Πρέπει να ξέρεις ότι η καταγωγή της οικογένειας μου είναι από το Σούλι. Τότε, όπως όλοι οι Σουλιώτες φύγανε και σκορπίστηκαν σε όλη την Ελλάδα, οι δικοί μου πρόγονοι εγκαταστάθηκαν στην Κορινθία γιατί ήταν κτηνοτρόφοι. Το ίδιο έγινε και στην Πάτρα. Όλοι με ήθελαν γιατί είχαν μπλέξει, έλεγαν, με κάποιον ιδιοκτήτη Μακρή με τον οποίο η ομάδα είχε φτάσει να είναι προτελευταία στην Γ’ Εθνική και να έχει ατέλειωτα χρέη. Εγώ 3.300.000€ χρέος σε μια ομάδα που είχε γίνει πριν τρία μόλις χρόνια.
Το ίδιο έγινε και στην Λάρισα. Με αφορμή την κατάρρευση Πηλαδάκη την οποία πραγματικά δεν μπορούσε να προβλέψει κάποιος. Να έχεις την δυνατότητα να κατασκευάζεις το καλύτερο γήπεδο, να σε εμπιστεύονται όλες οι Τράπεζες, να έχεις μια ομάδα που κατέκτησε το κύπελο και που έκανε μια θαυμάσια πορεία στην Ευρώπη, ή να έχεις τη δυνατότητα να αγοράζεις και να πουλάς παίκτες. Όταν πουλάς 2 εκατομμύρια τον Κλέϊτον είναι αδιανόητο μετά από ένα χρόνο να πέφτεις. Και όχι μόνο να πέφτεις αλλά να έχεις και αυτό το κατάντημα, όχι μόνο να πέφτεις κατηγορία αλλά να διαλύεσαι. Αυτό ήταν κάτι που τότε κινητοποίησε πολλούς που ζήτησαν να έλθω στην ΑΕΛ.
-Το 2011 σε μια τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε και την είχα καταγράψει με την άδεια σου για να την αναρτήσω στο mustmag.gr μου είχες πει: Η ΑΕΛ δεν πρόκειται να σωθεί, παρά το νέο της γήπεδο, γιατί έχει μπει στο στόχαστρο του κυκλώματος Μπέου - Τσακογιάννη. Και θα την πληρώσει γιατί το μόνο μειονέκτημα του Πηλαδάκη είναι ότι δεν ξέρει ποδόσφαιρο. Την συζήτηση αυτή μου την ζήτησε ο Χρήστος Τσούμαρης και την έπαιξε στην ραδιοφωνική εκπομπή που είχε τότε.
-Αυτό θέλω να σου πω και τώρα. Αν μου το επέτρεπε ο ίδιος ο Κώστας ο Πηλαδάκης θα δημοσιοποιούσα το μήνυμα που μου έστειλε μετά το παιχνίδι με την Λαμία. Αυτό δείχνει και το δράμα του ανθρώπου. Ένας πολύ καλός επιχειρηματίας και άνθρωπος αλλά ήθελε και πίστευε άλλα πράγματα για το ποδόσφαιρο. Είδες πόσο δικαιώνομαι για αυτό που σου είχα πει τότε; Δεν είναι συγκλονιστικό; Αυτά τα υποκείμενα που κάνανε τότε κουμάντο στο ποδόσφαιρο συνεχίζουν ακόμη να κάνουν απλά αλλάξανε στρατόπεδο. Είναι τα ονοματεπώνυμα που σου είχα πει τότε και είναι η πρώτη εγκληματική οργάνωση που σύντομα θα αντιμετωπίσει και την δικαιοσύνη. Αυτό δείχνει και τι λάθος έκαναν όλοι αυτοί που τους άφησαν να έχουν αυτές τις συμπεριφορές. Αυτούς δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει ο Πηλαδάκης. Εγώ ξέρω από ποδόσφαιρο και θα τους πάλευα αλλιώς. Η διαφορά μας με τον Κώστα Πηλαδάκη είναι ότι αυτός μεγάλωσε στην Φιλοθέη και εγώ μεγάλωσα στην Πετρούπολη. Εγώ γεννήθηκα από ανθρώπους που είχαν γυρίσει από τα ξερονήσια και αυτό δείχνει και την διαφορετικότητα του χαρακτήρα μας. Εγώ δεν θα πέσω ποτέ. Την ώρα που εσύ νομίζεις ότι τελείωσα και πας να μου δώσεις την χαριστική βολή, εγώ θα βρω την δύναμη και θα σε σκοτώσω. Αυτό είναι το “μότο” μου και αυτό περνάω και στα παιδιά μου. Αυτό περνάω και στα παιδιά της ΑΕΛ. Να ξέρεις ότι κάθε μέρα εδώ φτιάχνουμε χαρακτήρες. Τα παιδιά αυτά που είναι μικρά παιδιά τα περισσότερα, και αυτά που θα έρθουν σε λίγο από όλη την Ελλάδα έτσι θα βαδίσουν ποδοσφαιρικά. Να ξέρεις ότι σε λίγο θα παρακαλάνε να έρχονται να παίξουν στην ΑΕΛ. Και αυτό είναι πολύ γρήγορο. Θα γίνει σε λίγους μήνες και θα το δεις. Ακόμη και για τους συνεργάτες μου εγώ τεστάρω χαρακτήρες. Και μπορώ γιατί είμαι αυτοδύναμος. Μπορεί να μην είμαι Κροίσος αλλά κάθε μέρα μπορώ και βγάζω το μεροκάματο μου. Και θέλω να δείξω ότι αυτό που οδήγησε τον Πηλαδάκη αλλά και τον Πλεξίδα στην κατάρρευση – για διαφορετικούς λόγους και με άλλο τρόπο τον καθένα – οφείλετο κυρίως στο περιβάλλον τους. Κάτι που το ξέρει καλά ο Πηλαδάκης είναι πως το να εμπιστεύεσαι ανθρώπους που κατά βάθος ζηλεύουν τον ξεχωριστό άνθρωπο που τους επέλεξε είναι το μεγαλύτερο λάθος.
-Δεν απαντήθηκε όμως το ερώτημα μου. Η επιλογή της ΑΕΛ πως προέκυψε;
-Δεν υπάρχει τίποτα συγκεκριμένο. Θα σου πω τι έγινε. Υπήρχαν συζητήσεις όταν κατέρρευσε η ΑΕΛ επί Πηλαδάκη να έρθω από τότε. Όμως δεν μπορούσα να εγκαταλείψω ένα οικοδόμημα που είχα ξεκινήσει στην Παναχαϊκή. Και συμπίπτει αυτό το οικοδόμημα με το χτίσιμο της νέας ομάδας. Με τα νέα αυτά παιδιά που ήρθαν εδώ, Αυτά τα παιδιά τα πίστεψα πολύ. Αν είχα καταφέρει να κρατήσω και τον Σάμαρη, τον Ντίνα, τον Γιάννη Κοιλιάρα ή το Βάντερσον τα παιδιά που είχα δημιουργήσει από την προηγούμενη φουρνιά και υπήρχε συμφωνία μαζί τους αν η ομάδα δεν ανέβει θα μείνουν ελεύθεροι. Δυστυχώς η ομάδα δεν κατάφερε να ανέβει και έτσι χάθηκαν. Φαντάζεστε στην ομάδα που έχουμε σήμερα να ήταν και αυτοί. Ο Βάντερσον σήμερα παίζει και διαπρέπει στην Ρουμανία και τον έδιωξε αυτό το νούμερο, ο προπονητής ο Καβακάς λέγοντας ότι είναι ατίθασος. Στην ουσία ήθελε να φέρει κάποιον δικό του, τον Μαραγκουδάκη συγκεκριμένα. Ήθελε να φέρει τους τελειωμένους για να κάνουν το κουμάντο και τα νταραβέρια τους. Γι’ αυτό δεν πήρα κανέναν από όλους αυτούς τους προπονητές που αναπαράγονται στις ομάδες της Football League. Γιατί όλοι τους είναι φθαρμένοι. Όλοι τους έχουν κάνει νταραβέρια. Τέτοιους προπονητές είχε πέρσι ο Πλεξίδας και απέτυχε. Τελειωμένα πράγματα. Εδώ θέλαμε κάτι καθαρό. Για την ΑΕΛ που με ρώτησες πάντα ήταν στο μυαλό μου. Είχα έναν φίλο, τον Γρηγόρη Αποστολίδη, φανατικό οπαδό της Δόξας Δράμας. Είχαμε δει τότε, μόλις είχα συνέλθει από τον τραυματισμό μου και φοιτητής ακόμη, ένα παιχνίδι ΑΕΛ – Δόξα Δράμας. Η μεγάλη τότε Δόξα με Στράντζαλη, Αθανασιάδη κλπ και η ΑΕΛ με Ματζουράκη. Είδα την ημέρα εκείνη 20.000 στο γήπεδο και λέω «για τι μιλάμε; Αυτή είναι ομάδα». Το είδα αυτό μετά και με τα Γιάννενα που παίξαμε, το είδα και στο AEL FC ARENA. Πάντοτε αυτή η ομάδα έχει κάτι ξεχωριστό. Είπα ότι είμαι ευλογημένος που έχω την ΑΕΛ γιατί για να έχεις την ΑΕΛ πρέπει να μπορείς να την σηκώσεις στις πλάτες σου. Δεν φτάνει μόνο να έχεις λεφτά. Γιατί πολλά λεφτά έχει και ο Πλεξίδας. Πολλά λεφτά είχε ρίξει στην αρχή και ο Πηλαδάκης. Πρέπει να έχεις την γνώση και την ιδιαίτερη προσωπικότητα να γίνεις η αιχμή του δόρατος. Γιατί στην ΑΕΛ δεν φτάνει να έχει έμβλημα μόνο το άλογο. Πρέπει να έχει επάνω και έναν με ένα κοντάρι όπως ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος. Δεν φτάνει το άλογο γιατί το άλογο ένας αδύναμος αλλά παλιάνθρωπος μπορεί να το σκοτώσει. Αν δεν είσαι πάνω στο άλογο με το κοντάρι να τον σκοτώσεις εσύ, σε τελειώνουνε. Η διαφορά σήμερα αυτή είναι. Η ΑΕΛ έχει το σήμα της, το άλογο, αλλά τώρα έχει και αυτόν με το κοντάρι επάνω. Γιατί εγώ είμαι αποφασισμένος να κάνουμε πόλεμο. Γι’ αυτό στα παιδιά μας εδώ, στους ποδοσφαιριστές μας είπα: Παιδιά εμείς από σήμερα εδώ είμαστε πολεμικό έργο, μπορείτε να το καταλάβετε; Βλέπετε τα αποδυτήρια εδώ; Είναι επιπέδου Ρεάλ Μαδρίτης; Είναι. Πάμε έξω στο γήπεδο. Αυτό που βλέπετε είναι επιπέδου Ρεάλ Μαδρίτης; Είναι. Πρέπει να παίζουμε αντίστοιχη μπάλα αλλά σαν να είμαστε στην αλάνα. Είδες ότι από τον πρώτο αγώνα ήρθανε κάποιοι εδώ να κάνουνε νταηλίκια. Από τον προπονητή μέχρι τους υπόλοιπους. Αυτά όμως τελείωσαν εδώ. Γιατί η ομάδα μας όταν χρειάζεται θα είναι πολύ-πολύ σκληρή ομάδα.
http://mustmag.gr/interviews/277-o-alekshs-kougias-milaei-gia-ola?tmpl=component&print=1&layout=default&page=#sigProIdd7925abdfe
-Θυμάμαι σε μια συνάντηση που είχαμε εσύ, ο αείμνηστος πρόεδρος Κώστας Σαμαράς και εγώ σε ξενοδοχείο της πόλης μου είχε πει ο Κώστας Σαμαράς: «Αυτόν πρέπει οπωσδήποτε να τον φέρουμε στην ΑΕΛ». Ήταν η βραδιά που είχες το μικροατύχημα με το αυτοκίνητο σου στην 31ης Αυγούστου. Υπήρχε πραγματικά τότε στο μυαλό σου η σκέψη για να πάρεις την ΑΕΛ;
-Είναι μια από τις αιτίες που ήρθα ο Κώστας Σαμαράς, καλή του ώρα εκεί που είναι τώρα. Ο Κώστας αγωνίστηκε για να έρθω. Έχουν αγωνιστεί πολλοί άνθρωποι. Ο Κώστας ο Σαμαράς διαχρονικά μου έλεγε: «Τι κάνεις ρε. Πας και χαλάς τα λεφτά σου εκεί που είναι σαν να βάζεις νερό σε τρύπιο κοφίνι» Δεν θεωρώ ότι αυτό ήταν απόλυτα αλήθεια. Είναι πόλεις που μοιάζουν με την Λάρισα. Απλά εκεί ήταν μικρότερο μέγεθος. Εδώ το μέγεθος είναι τεράστιο. Στην Πάτρα τους άφησα με καλούς παίκτες με ρυθμισμένα χρέη 8.000€ τον μήνα και βοήθησα πολύ να πάρουν και το χαρτί συμμετοχής. Αυτοί που πήραν την Παναχαϊκή μου έδωσαν την εντύπωση ότι θα αγωνιστούν αλλά δεν ξέρω αν μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση εκεί. Αυτό που επικρατεί είναι ένα θολό τοπίο σε μια περίεργη ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα. Είχα πει ότι δεν θέλω να μιλήσω ποτέ ξανά γι’ αυτό, δεν θέλω ούτε να το θυμάμαι. Αλλά το αναφέρω για να δείξω την διαφορά με την Λάρισα
-Και ποια είναι η οροφή στα όνειρα και στα σχέδια σας για αυτή την ομάδα;
-Δεν έχουν οροφή. Τα όνειρα στην ομάδα αυτή δεν έχουν ταβάνι. Σου το δίνει αυτό το δικαίωμα η πόλις. Στο δίνει δικαίωμα γιατί σε οποιαδήποτε άλλο αγώνα δεν θα είχε πάνω από 800 άτομα. Εδώ, είναι και το γήπεδο θα μου πεις, αλλά είχαμε 6.000 κόσμο στο πρώτο παιχνίδι.
- Κυκλοφορώντας στην πόλη έκανα ένα ρεπορτάζ για την εικόνα που έχει ο κόσμος για σένα και διαπίστωσα ότι άνθρωποι που δεν είναι φίλαθλοι ισοπεδωτικά ίσως, μου έλεγαν «ποιος Κούγιας, καλός δικηγόρος αλλά στο ποδόσφαιρο όλοι ίδιοι είναι». Αντίθετα, οι φίλαθλοι της ΑΕΛ δεν έδειχναν απλά ικανοποιημένοι από την παρουσία σας, αλλά ακόμη και συναισθήματα πλήρους αποδοχής προς το πρόσωπο σου μπορώ να πω ότι διέκρινα. Πού το αποδίδεις αυτό;
-Σε δυο πράγματα. Πρώτα, πιστεύω, εκτίμησαν το πάθος μου να πάρω την ΑΕΛ. Είμαι βέβαιος ότι αυτός ο αγώνας που έγινε το καλοκαίρι με έναν άνθρωπο σαν εμένα που κατέβηκα πολύ χαμηλά για να καταφέρω να πάρω την ΑΕΛ. Να κυνηγάω τον Πλεξίδα από τα χωριά των Τρικάλων μέχρι την Μύκονο, να φεύγω ξημερώματα για να προλάβω να είμαι στην δουλειά μου και σε περίοδο Capital Control, με κλειστές Τράπεζες ότι είχα και δεν είχα το έδωσα για να πάρω αυτή την ομάδα και το προπονητικό κέντρο γιατί ήτανε πακέτο όπως και τα γραφεία είναι κάτι που εκτιμήθηκε θετικά. Το δεύτερο είναι ότι είδαν ότι αυτό που γίνεται δεν είναι συγκυριακό. Και όταν ακούγανε για τους νεαρούς ποδοσφαιριστές που θα φέρω εγώ από την Πάτρα το αντιμετώπιζαν με επιφύλαξη μη εξαιρουμένου και του Θωμά του Κυπαρίση ούτε και του Ντόστανιτς που δεν ήξερε κανέναν. Μόλις άρχισαν να έρχονται οι νεαροί και είδαν και τις επιλογές, ότι δεν πήραμε τους ξεζουμισμένους και τελειωμένους της SUPER LEAGUE ή τους γυρολόγους της FOOTBALL LEAGUE, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πήραμε προπονητή που θήτευσε στον Ερυθρό Αστέρα αυτομάτως ο κόσμος κατάλαβε ότι κάτι γίνεται. Όταν είδαν ότι η ΑΕΛ που ήταν σαν κεφαλογραβιέρα, διάτρητη, έγινε χρηματοκιβώτιο. Εκεί που δεν υπήρχε το παραμικρό, πόσες φορές εσύ με πήρες τηλέφωνο και μου έλεγες «Τι γίνεται ρε Πρόεδρε, ανησυχεί ο κόσμος, δεν γίνονται μεταγραφές. Τι συμβαίνει;». Βρήκαμε μόνο ένα δελτίο του Μπανούση και του Πατσογεώργου του πιτσιρικά και ξαφνικά ανακοινώνονται δέκα τέσσερις μεταγραφές πρωτοκλασάτες, όταν είδαν ότι αυτό συνεχίστηκε μετά και οι μεγάλοι παίχτες – θεωρητικά, γιατί θα το αποδείξουν μέσα στο γήπεδο – ήρθαν στο τέλος κατάλαβαν ότι κάτι αλλάζει. Δηλαδή ο Ναγιάρ, ίσως ο πιο ποιοτικός ποδοσφαιριστής στο Ελληνικό ποδόσφαιρο με θητεία στην Μπόκα Τζούνιορς και στην Εθνική Νέων της Αργεντινής, αμέσως μετά ο Λαμπρόπουλος που ζήτησε μόνος του να έλθει στην ΑΕΛ και τον οποίο τον αγοράσαμε, ακολουθεί ο Κουτσιανικούλης. Μετά έρχεται ο Μπόγιοβιτς και σου λέει: Ναι, θεωρώ ότι ήταν υπερβολικό το συμβόλαιο που είχα πέρσι. Άσε με να παίξω και να το κερδίσω, θέλω να μείνω στην ΑΕΛ, σε αναγκάζει να το εκτιμήσεις αυτό. Βλέπουν ξαφνικά ότι σε μια ΑΕΛ που ήταν ξέφραγο αμπέλι και έναν μεγάλο παιχταρά σαν τον Τσιμπάμπα με δυο πειθαρχικά παραπτώματα τον στέλνεις από κει που ήρθε καταλαβαίνουν ότι πλέον εδώ υπάρχει μπούσουλας. Αυτά είναι που έχουν κάνει τον κόσμο να εκτιμάει την νέα κατάσταση. Πράγματι οι άσχετοι με το ποδόσφαιρο δεν πήραν μυρωδιά. Αυτοί που ξέρουν ποδόσφαιρο κατάλαβαν ότι αυτό που γίνεται είναι πολύ σημαντικό. Το άλλο σημαντικό είναι ότι γυρίσαμε στο ARENA. Σου λέει ο άλλος ότι αυτός δεν υπολογίζει τα χρήματα. Αν παίζαμε την πρώτη Κυριακή στο Αλκαζάρ με αυτό τον κόσμο θα είχαμε ένα πενηντάρι στην τσέπη και εμείς βάλαμε και πέντε χιλιάρικα από την τσέπη μας. Με μια διαφορά. Αυτό που θέλει η Λάρισα θα γίνει με γεμάτο γήπεδο. Έχουμε τις προϋποθέσεις. Και τότε θα πετύχουμε την ποδοσφαιρική γιορτή. Γιατί αν λειτουργήσεις με λογική Πλεξίδα «Δεν δίνω λεφτά στον Πηλαδάκη» ενώ φτιάχνεις την ομάδα και μένεις στο Αλκαζάρ δεν κάνεις τίποτα. Και να σου πω κάτι. Το Αλκαζάρ από το 90% των άλλων γηπέδων είναι καλύτερο. Αλλά όταν έχεις το καλύτερο γήπεδο στην Ελλάδα, για μένα είναι καλύτερο από το Καραϊσκάκη, έχεις την δυνατότητα να έχεις καλή ομάδα και έχεις πίσω σου αυτόν τον λαό τι να φοβηθείς. Σήμερα το πρωί με πλησιάζει ένας τύπος ψηλός, φαλακρός λέγοντας μου ότι έχουμε γνωριστεί σε κάποια μπουζούκια, και μου λέει: Τι έχεις κάνει φέτος ρε Κούγια. Του λέω έχεις έρθει στο γήπεδο να δεις την ομάδα; Μου απαντάει «Που να πατήσω. Είμαι φόλα Ολυμπιακός, πήγα να κάνω σύνδεσμο εδώ και κόντεψαν να με σκοτώσουν» Του απαντάω: Καλά σου κάνανε και φεύγω αφήνοντας τον παγωτό. Όταν λοιπόν αυτό το έχεις πίσω σου και έχεις και καλή ομάδα ο κόσμος σε αποδέχεται και τα όνειρα σου πλέον δεν έχουν οροφή.
-Πλησιάζοντας στο τέλος της ενδιαφέρουσας αυτής κουβέντας μας θα προσπαθήσω να κάνω ένα πορτρέτο του Αλέξη Κούγια και εσύ προσθαφαιρείς όποια στοιχεία νομίζεις.
Ο Αλέξης Κούγιας δεν καπνίζει, δεν πίνει, κάνει υγιεινή διατροφή και γυμνάζεται.
Το μεγάλο πάθος του είναι τα παιδιά του και μετά το ποδόσφαιρο. Τα λέω σωστά;
-Όχι. Στην αρχή καλά το πήγες. Αλλά μετά τα παιδιά μου το δεύτερο πάθος είναι η δουλειά μου και τρίτο το ποδόσφαιρο. Πάνω απ’ όλα όμως τα παιδιά μου. Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις παιδιά χωρισμένος. Όμως έχω καταφέρει το εξής: Έχω πετύχει το τέλειο. Έχω νοικιάσει ένα σπίτι στην πρώην γυναίκα μου απέναντι μου. Τα παιδιά μου είναι μια πόρτα απόσταση, όποτε θέλουν να είναι στο σπίτι μου είναι εκεί. Έτσι λοιπόν τα βλέπω όποτε θέλω και θέλουν χωρίς ωράρια. Το δεύτερο είναι η δουλειά μου που πραγματικά είναι έρωτας και αν μου το επιτρέψει ο Θεός θα ήθελα να με πάρει μέσα από τα δικαστήρια. Το τρίτο είναι το ποδόσφαιρο το οποίο δεν μπορώ να βγάλω από την ζωή μου και το θεωρώ και υπέροχο. Ο γιος μου για να καταλάβεις, ο οποίος είναι φωτοτυπία μου, έλυσε τον γρίφο του Αϊνστάιν σε 45΄ χωρίς χαρτί, πριν από ένα χρόνο. Μπήκε και είναι στο Κολλέγιο Αθηνών με υποτροφία και προχθές – ενώ ήρθε από άλλο σχολείο – εξελέγη πρόεδρος του 15μελούς σε ηλικία 14 ετών. Να ήξερες πόσο περήφανος είμαι γι’ αυτό. Και θα σου επιτρέψω κατ’ εξαίρεση να δημοσιεύσεις τις φωτογραφίες των παιδιών εδώ στα γραφεία της ΑΕΛ παρά το ότι δεν επιτρέπω την δημοσίευση των φωτογραφιών τους. Λέω λοιπόν ότι τα παιδιά μου είναι εικόνα και ομοίωση μου. Βεβαίως πρέπει να πω ότι έχουν πάρει την ομορφιά της μάνας τους και είναι πολύ ωραία παιδιά. Έτσι λέω ότι πραγματικά είμαι γεμάτος άνθρωπος.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ: ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ
http://mustmag.gr/interviews/277-o-alekshs-kougias-milaei-gia-ola?tmpl=component&print=1&layout=default&page=#sigProId41481d9c45
- Με όλα αυτά που λές, πετυχημένος δικηγόρος, ποδοσφαιρικός παράγοντας με υψηλές βλέψεις, ευτυχισμένος με τα παιδιά του και με το να ικανοποιεί όλες τις προσωπικές του επιθυμίες ή χόμπι, εύλογα δημιουργείται ένα ερώτημα. Τι περισσότερο μπορεί να περιμένει από τη ζωή ο Αλέξης Κούγιας;
-Τίποτα, δεν θέλω να αλλάξει κάτι στην ζωή μου. Θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα τυχερό άνθρωπο. Απλά να με βοηθήσει ο Θεός να το ζήσω ακόμη περισσότερο. Βέβαια δεν υπάρχει περίπτωση να πάρω σύνταξη ποτέ και δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσω να ασχολούμαι με αυτό που αγαπάω τόσο πολύ, το ποδόσφαιρο. Έχω μόνο μια λαχτάρα. Να προλάβω να δικηγορήσω μαζί με τα παιδιά μου στο δικαστήριο.
Με την ευχή μου να ικανοποιηθεί η επιθυμία του να δικηγορήσει μαζί με τα παιδιά του προσθέτω την δική μου επιθυμία – αλλά κυρίως όλης της Λάρισας – να γιορτάσουμε μαζί του έναν τίτλο….