ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΚΑΙ ΘΥΜΩΝΩ (Vol 3)

ΓΡΑΦΕΙ ο Φώτης Βακιρτζηδέλης
Έτσι και αλλιώς γράφω πάντα τελευταίος για όποιο θέμα μου δίνει ερεθίσματα για να το κάνω. Αυτό γίνεται γιατί θέλω να έχω καθαρό μυαλό χωρίς την φόρτιση που δημιουργεί το γεγονός όταν συμβαίνει και δεν θέλω να με μπερδεύουν με τους «ειδικούς» των παραθύρων γιατί δεν είμαι ειδικός αλλά είμαι φίλαθλος. Με αυτή την ιδιότητα εισπράττω και κρίνω ότι γίνεται γύρω μου. Αυτή την περίοδο νιώθω ντροπή. Τόση ντροπή που δεν μπορώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μια λογική σειρά. Και δεν με νοιάζει καθόλου να έχουν λογική σειρά. Το ποδόσφαιρο δεν έχει έτσι και αλλιώς λογική. Όσα γίνονται στην ΑΕΛ αυτή την περίοδο δεν έχουν έτσι και αλλιώς λογική. Είμαι πολύ θυμωμένος και δεν μπορώ να ξεκαθαρίσω μέσα μου τι με έχει θυμώσει περισσότερο. Ο (κύριος υπεύθυνος) μεγαλομέτοχος; Η (δήθεν) διοίκηση τω οσφυοκαμπτών; Η (τραγική έως αστεία) ομάδα; Ο (ποιος είπαμε;) προπονητής; Οι (πρώην περήφανοι) οπαδοί μας; Ίσως όλα μαζί!
Οι  αμυντικοί  μας  ανασταίνουν τον κάθε πεθαμένο και γίνονται αντικείμενο χλευασμού στα ποδοσφαιρικά στέκια, όχι για τα γκολ που τρώνε αλλά για τον τρόπο που τα τρώνε. Ο κάθε Μπαράλες και ο κάθε Μουνιέ να κάνουν πάρτυ στην περιοχή μας;  Προς Θεού δεν έχω τίποτα με τους συγκεκριμένους παίχτες,  αντίθετα τιμώ τον αγώνα που κάνουν για ποδοσφαιρική επιβίωση. Αλλά η ¨τραγωδία¨ του αγώνα με τον Ατρόμητο δεν καταπίνεται με τίποτα (Οι γραμμές αυτές γράφονται πριν τον ¨περίεργο¨ αγώνα με τον Πανιώνιο).
 Οι  παίχτες του κέντρου δεν μπορούν να δημιουργήσουν, δεν μπορούν να κόψουν και δεν μπορούν να σκοράρουν (δεν σώνεται η κατάσταση με έναν Μιλοσάβλιεβιτς). Ας φέραμε στην Λάρισα ονόματα που έκαναν αίσθηση  όταν αποκτήθηκαν έστω και δανεικοί. Τους διώξαμε γρήγορα  και  έπρεπε να μπει ο Ασούμπρε με τον Βόλο για να δούμε δυο καλές μπαλιές και να στηριχτούμε στην στιγμιαία εκπληκτική έμπνευση του Τόρζε για να γυρίσει το παιχνίδι.
Οι επιθετικοί μας τις λίγες φορές που θα πάρουν την μπάλα δεν ξέρουν τι να την κάνουν, ενώ τα πράγματα είναι απλά. Την σπρώχνουμε στα δίχτυα ρε παιδιά. Τα δυο φορ μας έχουν τα λιγότερα γκολ στη κατηγορία   
Ο προπονητής μας που για πολλούς – και για μένα – φαίνεται να έχει κάποιες εμμονές στον καταρτισμό της ενδεκάδας και στις  διορθωτικές αλλαγές που κάνει στο ημίχρονο με αποτέλεσμα να είναι απόλυτα προβλέψιμος. Αλλά – κατά την κρίση μας – παραμένει γιατί δεν χαλάει το χατίρι του «μεγάλου». Αλλιώς (αν είχε δική του άποψη) θα είχε την τύχη των προκατόχων του. Τι πρέπει να κάνει; Μα αν μπορούσα να το ξέρω εγώ θα διεκδικούσα την θέση του. Είναι δική του δουλειά να δει τι φταίει να ορθώσει ανάστημα (αν μπορεί) και να το διορθώσει.
Η διοίκηση που επίσης για πολλούς – και για μένα – αποτελείται από άχρωμους και άοσμους ανθρώπους που κανείς δεν ξέρει τους λόγους που δέχονται τη καθολική απαξίωση από τη τοπική αθλητική κοινωνία , είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί την κρίση με δραστικό τρόπο υποκύπτοντας στις ορέξεις του μεγαλομετόχου και προέδρου. Και δεν διακρίνω καμιά διαφοροποίηση στις απόψεις μεταξύ προέδρου και των υπολοίπων «μελών» του Δ.Σ.  – γιατί ας μην γελιόμαστε αυτοί δεν είναι διοίκηση αλλά διακοσμητικά στοιχεία – για το πώς θα βγούμε από τον κουβά με τα σκατά που έχουμε πέσει. Πως γίνεται κύριοι η δεύτερη καλύτερη ΑΕΛ μετά το ’88  να μην μπορεί να βάλει ένα γκολ, να μην μπορεί να κόψει μια αντίπαλη επίθεση και τελευταία να μην μπορεί να αλλάξει  και δυο μπαλιές της προκοπής; Και πως γίνεται κύριε Κούγια κάθε χρόνο να λέμε τα ίδια; «Υπομονή, τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, τον Ιανουάριο θα διορθώσουμε τα πράγματα» και να μην μπορούμε από το καλοκαίρι να φτιάξουμε ναι ομάδα χρονιάς και όχι εξαμήνου αλλά και στο εξάμηνο να μην κάνουμε τίποτα; Και γιατί πριν από κάθε αγώνα να ανοίγουμε “πόλεμο” ανακοινώσεων και δηλώσεων και να κάνουμε το κάθε παιχνίδι ντέρμπυ; Και καταντήσαμε την ΑΕΛ από την συμπαθέστερη ομάδα στην Ελλάδα να έχει σήμερα παντού εχθρούς; Προχωρήσαμε όμως ένα βήμα παραπέρα. Γίναμε ο περίγελος της ποδοσφαιρικής Ελλάδας και όλο και πληθαίνουν οι φωνές στα αθλητικά (και όχι μόνο) ΜΜΕ που διακωμωδούν τα όσα γίνονται στην Λάρισα. Φυσικά έχουμε και δυο παγκόσμιες πρωτοτυπίες: Είμαστε η μόνη ΠΑΕ στην Ευρώπη (για την Αφρική δεν γνωρίζω) που έχει δυο (2) Διευθύνοντες Συμβούλους και τέσσερις (4) αντιπροέδρους. Και είμαστε επίσης η μόνη ΠΑΕ που στο επίσημο site της δεν θα βρεις νέα της ομάδας αλλά την επαγγελματική δραστηριότητα του προέδρου της και τις προσωπικές του αντιπαραθέσεις με διάφορους παράγοντες και μη. Προτείνω την δημιουργία ενός site με την ονομασία www.kougiasnews.gr  όπου θα αναφέρονται τα προσωπικά του κ. Κούγια και το επίσημο site της ΠΑΕ ΑΕΛ να μας ενημερώνει για τα νέα της ομάδας. Όπως γίνεται σε όλο τον πλανήτη δηλαδή.   
Οι οπαδοί της ομάδας μας έχουν αποσπάσει εγκωμιαστικά σχόλια από όλο τον αθλητικό κόσμο της Ελλάδας απόλυτα δικαιολογημένα, για τον όγκο, τον παλμό, τον ενθουσιασμό και το ήθος που έδειχναν στις μετακινήσεις τους. Αλλά δυστυχώς έχουν χαθεί από το προσκήνιο και μόνο κάποιοι κάνουν “πόλεμο” από το facebook. Η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών έχει γυρίσει την πλάτη στην ομάδα, αηδιασμένη από όλα τα παραπάνω. Θα πρέπει να δούμε πιο ήρεμα το πρόβλημα που πραγματικά υπάρχει και όλοι μαζί, ο καθένας με τον τρόπο του, να βοηθήσουμε στην επίλυση του.        
Για όλα αυτά ντρέπομαι και θυμώνω. Τόσο που δεν μπορώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μια λογική σειρά. Βλέπετε εσείς στις μέρες μας τίποτα που να έχει λογική εξήγηση στην ΑΕΛ;
Σ.Σ. Με βάση στην προσφιλή τακτική της ΠΑΕ ΑΕΛ περιμένω κάποια αγωγή ή μήνυση. Αν συμβεί αυτό σίγουρα δεν θα ζητήσω καμιά αναβολή γιατί στην αίθουσα του Δικαστηρίου θα βρίσκονται περισσότεροι “αλήτες” από όσους οικογενειάρχες πήγαιναν τελευταία (πριν την απαγόρευση παρουσίας φιλάθλων) στο AEL FC ARENA για να υποστηρίξουν τα παραπάνω – και όχι μόνο αυτά.
Φώτης Βακιρτζηδέλης