Και άλλη δημόσια απάντηση στις αοριστολογίες της κ. Συντονίστριας

Σε ένα από τα δημοσιεύματα μου στο must πήρα ένα ΠΡΟΣΩΠΙΚΌ mail με ανυπόστατες κατηγορίες, αόριστες απαντήσεις και ύβρεις εναντίον Εθελοντών. Το mail αυτό (ως μη όφειλαν) κοινοποίησαν σε όλα τα τμήματα των Σαμαρειτών.

Απάντησα –δημόσια όπως συνηθίζω και όχι εν κρυπτώ – και κοινοποίησα και εγώ την απάντηση μου στα τμήματα Σαμαρειτών σε όλη την Ελλάδα.
Ω, του θαύματος. Πήρα (κι’ άλλο mail) από το τμήμα Σαμαρειτών της Κορίνθου!!! Το οποίο μου διευκρίνιζε ότι τα mail των ρμημάτων χρησιμοποιούνται μόνο υπηρεσιακή επικοινωνία και να μη τα χρησιμοποιώ. Δυο μέρες μετά πήρα και ένα από την Συντονίστρια Σαμαρειτών κ. Σταμάτη άλλο ένα “αυστηρό” με μαθήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας και αόριστες κατηγορίες.
Δηλαδή σε κάθε δημοσίευμα ή ενέργεια μου λαμβάνω ένα ολιγόλογο και “αυστηρό” mail το οποίο, αντί απαντήσεων επί της ουσίας στα ερωτήματα και στις καταγγελίες των Εθελοντών,  μονότονα επαναλαμβάνει αυτό που κάνω δεν είναι δημοσιογραφική έρευνα και ότι εμπλέκομαι στα εσωτερικά του Ε.Ε.Σ.
Ίσως μια ομάδα έμμισθων υπαλλήλων του Ε.Σ. να τον θεωρούν κτήμα τους, ίσως να θεωρούν ότι δημοσιογραφική έρευνα είναι το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ, ίσως να θεωρούν ότι όλες οι πράξεις τους είναι υπεράνω κοινωνικού ελέγχου ή ίσως να θεωρούν ότι είναι άτρωτοι γιατί έχουν “υψηλή προστασία” (αυτό είναι σκέψη που γεννιέται και όχι συμπέρασμα γιατί δεν γνωρίζω αν ισχύει).
Έτσι απλά θα δημοσιεύσω την δική μου απάντηση μόνο. Για τα mail που μου έρχονται κάθε φορά και από άλλη ηλεκτρονική διεύθυνση (περίεργο, ε;) υπεύθυνοι είναι για την δημοσιοποίηση τους οι συντάκτες τους. Για τι δεν το κάνουν δεν γνωρίζω. Υποπτεύομαι γιατί, αλλά ποτέ, καμιά υποψία δεν είναι στοιχείο για συμπεράσματα.
Η απάντηση μου:    
Κυρία Σταμάτη καλημέρα σας.
Καθυστέρησα να απαντήσω στο mail σας γιατί ήθελα να αποφύγω την φόρτιση που δημιουργεί ένα γεγονός την ώρα που συμβαίνει.
-Με εκπλήσσει η «έκπληξη» σας για την κοινοποίηση της επιστολής-απάντησης μου στα τμήματα των Σαμαρειτών. Το ίδιο πράξατε και εσείς σε προσωπική επιστολή που μου είχατε αποστείλει στις 23/8/17.
-Με εκπλήσσει επίσης το γεγονός ότι το τμήμα Κορίνθου μου έστειλε mail με το οποίο (ουσιαστικά) μου απαγορεύει την επικοινωνία μου με τα τμήματα τονίζοντας ότι το mail των τμημάτων χρησιμοποιείται μόνο για υπηρεσιακούς σκοπούς. Μα στα τμήματα φτάνουν καθημερινά αιτήματα για καλύψεις, προσφορές για είδη που σχετίζονται με το υλικό που χρησιμοποιούν τα τμήματα ακόμη και διαφημιστικά prospectus.
Και από πού αντλεί το δικαίωμα ένα τοπικό τμήμα Εθελοντών να απαγορεύει στα υπόλοιπα να ενημερώνονται;
-Με εκπλήσσει το “συμπέρασμα” σας ότι η κοινοποίηση της απάντησης μου αποτελεί «απόπειρα προσωπικής εμπλοκής μου» στα θέματα του Ερυθρού Σταυρού. Ίσως να μην γνωρίζετε – ή αν το μάθατε να μη το θυμάστε – ότι τα θέματα του Ε.Ε.Σ. αφορούν όλους Έλληνες πολίτες γιατί από αυτούς αντλεί τους όποιους πόρους του και σε αυτούς  απευθύνονται οι πολύτιμες υπηρεσίες του.
-Με εκπλήσσουν οι γνώσεις σας  για την δημοσιογραφική δεοντολογία (που την υπηρετώ 45 χρόνια).
-Με εκπλήσσει όμως και το γεγονός ότι δεν γνωρίζετε ότι μια δημοσιογραφική έρευνα αντλεί πληροφορίες με έρευνα και ψάξιμο όσο πιο βαθιά γίνεται, φτάνοντας μέχρι και το τελευταίο γραφείο και μπαίνοντας μέχρι και στο τελευταίο συρτάρι για αντλήσει στοιχεία τα οποία και έχει υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία να τα δημοσιοποιήσει. Φυσικά τα στοιχεία αυτά θα πρέπει να μην είναι προϊόν υποκλοπής, διάρρηξης, κλπ, αλλά να προέρχονται από διάφορες επώνυμες πηγές που μόνο στο δικαστήριο μπορώ να τις αποκαλύψω. Και εκεί όχι υποχρεωτικά δημόσια, γιατί η ανωνυμία των  δημοσιογραφικών πηγών καλύπτεται από την νομοθεσία. Ενημερωτικά σας αναφέρω ότι όλες αυτές οι προϋποθέσεις τηρούνται από μένα.
Σε κάθε επικοινωνία μας αναφέρετε την φράση «με την επιφύλαξη για κάθε νόμιμο δικαίωμα» κάτι που συνηθίζεται σε κάθε αποστολή εγγράφου με διάσταση απόψεων και χαρακτηρισμούς και φυσικά το ίδιο ισχύει και για τις δυο πλευρές. Εύχομαι να είναι απλά μια φράση για τους τύπους.
Διαφορετικά σε ότι με φορά προσωπικά δεν με αγγίζει γιατί, δυστυχώς για σας, λειτουργώ πάντα μέσα στα πλαίσια των Νόμων, δεν είμαι το πρωτοκλασάτο όνομα Αθηναϊκού μέσου που θα τσαλακωθεί το όνομα του και (το πιο σημαντικό) η τοπική κοινωνία με γνωρίζει πολύ καλά. Η συνάντηση μας λοιπόν, σε κάποια δικαστική αίθουσα θα ήταν ευχής έργο για μένα γιατί α) Θα μου έδινε μια Πανελλαδική αναγνωρισημότητα (που δεν την χρειάζομαι) και β) θα έδινε την ευκαιρία να βγουν στην επιφάνεια πράγματα που δεν μπορούν να δημοσιευθούν σε ένα άρθρο αλλά μπορούν να τα καταθέσουν δεκάδες μάρτυρες, ορκιζόμενοι στο Ευαγγέλιο φυσικά, στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Ζητώ συγνώμη για το μέγεθος της απάντησης μου αλλά, θα ήθελα να βάλω τα πράγματα στην σωστή τους θέση.
Και για να τελειώνει αυτός ο τρόπος επικοινωνίας ζητώ να συναντήσω τον Αρχηγό Σαμαρειτών Ελλάδος κ. Ζεκή Μεμέτ Αλή και τον Πρόεδρο του Ε.Ε.Σ. κ. Αυγερινό για μια συνέντευξη που θα λύσει πολλά ερωτήματα για όσα λέγονται ένθεν κι’ ένθεν. Τον τόπο και τον χρόνο ας τα καθορίσουν οι ίδιοι.
Δεν γνωρίζω αν είστε η αρμόδια για να μεταφέρετε το αίτημα μου. Σε διαφορετική περίπτωση σας παρακαλώ να με βοηθήσετε δίνοντας μου κάποια στοιχεία επικοινωνίας μαζί τους (mail ή τηλέφωνο) πάντα με την έγκριση τους φυσικά.

Με εκτίμηση
Φώτης Βακιρτζηδέλης

Σ.Σ. Η παρούσα επιστολή είναι κοινοποιήσιμη και δημοσιεύσιμη από όποιον κρίνει.