Γράφει η Νικολέτα Μπουρνόβα
Θα μπορούσαμε να φανταστούμε, όταν ως μαθητές μαθαίναμε τα πρώτα ιστορικά στοιχεία για την έννοια της εργατικής πρωτομαγιάς και όταν αργότερα ως φοιτητές συμμετείχαμε σε φοιτητικές εκδηλώσεις τιμής της ημέρας αυτής, ότι κάποια χρόνια μετά, το πραγματικό μήνυμα της εργατικής πρωτομαγιάς, θα ήταν περισσότερο επίκαιρο από ποτέ;
Σήμερα, στην Ελλάδα του 2017, που τα εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα έχουν αλλοιωθεί υπό τον μανδύα της τήρησης των μνημονιακών υποχρεώσεων, σήμερα που το επίτευγμα των 8 ωρών εργασίας στον ιδιωτικό τομέα φαντάζει αστείο, που η νόμιμη αμοιβή των υπερωριών, η ανάπαυση τις Κυριακές, η καταβολή των κοινωνικών επιδομάτων, η πλήρης απασχόληση και όλα εκείνα τα μέχρι πρότινος δικαιώματα των εργαζομένων, που ήταν συνταγματικά περιφρουρούμενα, έχουν περάσει στην ιστορία, πρέπει να ανακτήσουμε στην μνήμη μας την γνώση για το αληθινό και ουσιαστικό νόημα της εργατικής πρωτομαγιάς.
Είναι αναγκαίο, την ημέρα αυτή, που ταυτίζεται με την διεκδίκηση, τον αγώνα, τον αιματοβαμμένο αγώνα για εργασιακά ανθρώπινα δικαίωματα, να κάνουμε μια απλή αντιστοιχία και μεταφορά των διεκδικήσεων του1886 και των επόμενων χρόνων, στο 2017 και στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.
Τότε θα διαπιστώσουμε, ότι το σύνθημα του 1886 για εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας και βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, πρέπει να αναβιώσει επιτακτικά.
Πρέπει να αναβιώσει και να αποτελέσει το εφαλτήριο ώστε, ο Ελληνικός Λαός, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, όλες οι δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, να αναλογιστούμε, πόσο σκληρός ήταν ο δρόμος, που ακολουθήθηκε για να κατακτηθεί κάθε εργατικό ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα.
Γιατί, αν συνεχίσουμε να θεωρούμε την εργατική πρωτομαγιά, ως μια ημέρα αργίας και αφορμής εκδρομής, θα έχουμε συνδράμει σε ο,τι μας αναγκάζουν να υφιστάμεθα. Διότι είναι ιστορική ευθύνη όλων μας, να αντιστρέψουμε την μνημονιακή πορεία της χώρας, να χαράξουμε νέα πορεία ανάπτυξης για την εθνική μας οικονομία, την εθνική μας αξιοπιστία, την εθνική μας αξιοπρέπεια και την εθνική μας περηφάνια. Καλούμαστε να πορευτούμε στην μνημονιακή Ελλάδα, έχοντας την ατομική και συλλογική ευθύνη ως Αρχή για νέες επίκαιρες διεκδικήσεις. Μόνο τότε θα έχει νόημα η εργατική πρωτομαγιά ..όταν περάσει στην ιστορία, που τώρα γράφεται, ως η μνημονιακή πρωτομαγιά.