Αν σκέφτεσαι για 100 χρόνια…

«Αν σκέφτεσαι για ένα χρόνο, φύτεψε ένα σπόρο. Αν σκέφτεσαι για δέκα χρόνια φύτεψε, ένα δέντρο. Αν σκέφτεσαι για 100 χρόνια, δίδαξε ανθρώπους» είπε ο Κομφούκιος περίπου 2500 πριν.

Διαβάζοντας ένα άρθρο πριν λίγες ημέρες ξαναθυμήθηκα το απόφθεγμα του Κινέζου φιλόσοφου και αναρωτήθηκα ποιος τελικά δίνει σημασία στα λεγόμενά του. Ξαναδιάβασα την τελευταία πρόταση…ξανά και ξανά…αργά…σχεδόν ευλαβικά. «Αν σκέφτεσαι για 100 χρόνια, δίδαξε ανθρώπους». Ίσως να είναι μπροστά στα μάτια μας τόσα χρόνια η λύση σκέφτηκα. Λέτε;
Αποτελεί πεποίθησή μου ότι η παιδεία είναι η ενδεδειγμένη λύση για τη βελτίωση της παρούσας κατάστασης τόσο σε οικονομικό, όσο κυρίως σε κοινωνικό επίπεδο. Θεωρώ ότι μέσω της αναδιαμόρφωσης του εκπαιδευτικού μας συστήματος θα μπορέσουμε κάποια στιγμή να δημιουργήσουμε υγιώς σκεπτόμενους νέους ανθρώπους που θα έχουν απεμπλακεί από την τροχοπέδη του παρελθόντος και θα ατενίζουν το μέλλον με εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους και με όραμα για την ίδια τους τη ζωή.
Καθημερινά συζητώ με πολλά παιδιά και εφήβους. Μη πλανάσθε – γνωρίζουν. Γνωρίζουν τι γίνεται γύρω τους πολύ καλά. Μου μιλούν για τα σωστά και τα λάθη που με τα μάτια τους βλέπουν, μου μιλούν με φόβο για το μέλλον τους που μοιάζει στα μάτια τους ζοφερό, μου μιλούν με αγωνία ζητώντας καθοδήγηση που οι γονείς τους δε μπορούν να προσφέρουν (είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω έλλειψης χρόνου μπλεγμένοι στον αγώνα τους να εξασφαλίσουν τα προς το ζην) μια λύση στους εφηβικούς τους προβληματισμούς. Αν ασχοληθούμε μαζί τους και ξύσουμε προσεκτικά το περίβλημα τους θα διαπιστώσουμε ότι τα παιδιά προβληματίζονται και οι προβληματισμοί τους είναι πιο σοβαροί από αυτούς του θυμάμαι ότι είχαμε εμείς ως έφηβοι. Διψούν για μια σωστή κουβέντα, για μια καθοδηγητική συμβουλή, για μια λύση.
Τα φαινόμενα βίας, σχολικού εκφοβισμού, κακοποίησης, σεξουαλικής εκμετάλλευσης μαθητών από μαθητές αλλά μαθητών από καθηγητές,  (νέο φρούτο αυτό που προς το παρόν ευδοκιμεί σε άλλες χώρες) πληθαίνουν. Τα ίδια τα παιδιά θύματα και θύτες, μπλεγμένα σε ένα παιχνίδι που δε μπορούν να διαχειριστούν.
Θα μου πείτε τώρα…γιατί μας τα λες όλα αυτά; Λύσεις έχεις να μας προτείνεις; Λύσεις υπάρχουν, θα ανταπαντήσω. Θεωρώ όμως ότι δε μπορούν να αναλυθούν σε ένα άρθρο. Αποτελεί όμως ισχυρή μου πεποίθηση ότι όλα αυτά τα θέματα μπορούν να λυθούν αν ξανακερδίσουμε (γιατί – μη γελιέστε – το έχουμε ήδη χάσει) το ενδιαφέρον του μαθητή για το σχολείο. Πρέπει να εξάψουμε ξανά την περιέργειά τους, να θέσουμε σε λειτουργία το αδρανές τους ενδιαφέρον, τη δίψα τους για μάθηση. Να ξανακερδίσουμε τις ψυχές τους και να τους αποδείξουμε (γιατί μόνο έτσι θα μας πιστέψουν) ότι ο δρόμος για ένα καλύτερο μέλλον περνά αποκλειστικά μέσα από την σωστή διαπαιδαγώγησή και μόρφωσή τους.
Οι μαθητές μας το επιθυμούν διακαώς – σας διαβεβαιώνω. Εμείς μπορούμε;  

Δημήτρης Ζιώγας - Καθηγητής Αγγλικών
Υπεύθυνος Σπουδών Genious Laguange Center