Ονειρεύεται: η Κάκια Τσάτσου
Πρωί.
Στην τηλεόραση, τα κακόμοιρα τα παπαγαλάκια προσπαθούν να αρθρώσουν λόγο... Ψελλίζουν και αναμασούν λέξεις...
Δ. Λιαντίνης
Όταν είσαι μέσα στο μάτι του κυκλώνα, είναι δύσκολο νά 'χεις εικόνα για τα γύρω σου...
Από το βιβλίο του Λιαντίνη: "ΓΚΕΜΜΑ"
Ο "Ελληνοέλληνας"
Θυμώνει: ο Φώτης Βακιρτζηδέλης
Τι είπε ο αλήτ... ε, συγνώμη, ο κ Υπουργός (Δεν έχει σημασία ποιός, όλοι ίδιοι είναι). Ότι είναι ΥΒΡΙΣ το να λέμε τους πολιτικούς πουλημένους και προδότες.
Όχι ΡΕ "κυριε" υπουργέ. Θα σου πω εγώ τι είναι ΥΒΡΙΣ:
Γράφει ο καθηγητής Δημήτρης Ζιώγας
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε πάρει μέρος τουλάχιστον μια φορά σε αυτές και είμαστε σίγουροι ότι ακόμη κι αν πέρασαν πολλά χρόνια σίγουρα τις θυμάστε με ανάμικτα συναισθήματα.
Της Κάκιας Τσάτσου
Τη φόρτωνε στην πλάτη της -τζιτζίνα ή καβαλιόρα το έλεγαν αυτό τα παιδιά... δεν ξέρω πόθεν η έκφραση- τα μικρά χεράκια τυλιγμένα γύρω στο λαιμό της να τη σφίγγουν δυνατά, θα 'λεγες πως λίγο παραπάνω και θα την έπνιγαν.
Στο πρώτο μέρος του άρθρου μας συζητήσαμε για τις αναγκαίες δεξιότητες που οι σημερινοί μαθητές πρέπει να αναπτύξουν για να τις έχουν ως εφόδια στον αυριανό τομέα της εργασίας τους. Σήμερα θα ήθελα να δώσουμε έμφαση στον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να αναπτύξουμε την πρώτη μας δεξιότητα που ονομάζεται κριτική σκέψη.
