Ανταγωνισμός; Υπάρχει, όχι μεταξύ μας, αλλά με τους ίδιους τους εαυτούς μας να γινόμαστε καλύτερες.
Η Σοφία Κοντοθανάση γεννήθηκε στη Λάρισα και σπούδασε δημοσιογραφία στα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών του ΑΝΤ1.
Στον χώρο της τηλεόρασης (ASTRA TV) βρίσκεται εδώ και 14 χρόνια. Είναι μια μάχιμη ρεπόρτερ, από τις λίγες γυναίκες που κάνει τόσα πολλά χρόνια εξωτερικό ρεπορτάζ, εκφωνεί δελτία ειδήσεων και παρουσιάζει την πρωινή εκπομπή του καναλιού που εργάζεται με τίτλο «Πρωινή Ατζέντα»
Σοφία εκτός από παρουσιάστρια είσαι και μάχιμη ρεπόρτερ. Ποιο από τα δυο σου αρέσει περισσότερο και γιατί;
-Μμμ…και τα δυο για διαφορετικούς λόγους. Από τη μια το να παρουσιάζεις την είδηση σε ένα δελτίο ειδήσεων έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί μέσω της εικόνας παρουσιάζεις στους τηλεθεατές τα ρεπορτάζ και αισθάνεσαι να επικοινωνείς μαζί τους ενώ από την άλλη το ρεπορτάζ του «πεζοδρομίου» όπως είθισται να το λέμε έχει τη δική του μαγεία άλλοτε σε λυπεί, σε ενθουσιάζει και άλλοτε σε χαροποιεί, σίγουρα όμως δεν πλήττεις γιατί κάθε μέρα σε περιμένει και κάτι καινούριο. Ίσως τώρα που το σκέφτομαι να με έχει κερδίσει το ρεπορτάζ γιατί ο τρόπος που επικοινωνείς με τον κόσμο είναι πιο άμεσος αισθάνομαι περισσότερο ρεπόρτερ παρά παρουσιάστρια.
Πόσο δύσκολο είναι για μια γυναίκα να καλύπτει εξωτερικά γεγονότα όπως πολύνεκρα δυστυχήματα, επεισόδια κ.λ.π.;
-Αν σου πω ότι είναι εύκολο θα πω ψέματα. Φυσικά και είναι δύσκολο όχι μόνο για μια γυναίκα αλλά και για κάποιον άντρα. Ίσως όμως για μια γυναίκα να είναι λίγο πιο δύσκολο καθώς η γυναίκα από τη φύση της είναι περισσότερο ευαίσθητη. Αυτού του είδους τα ρεπορτάζ πάντοτε μας φέρνουν σε δύσκολη θέση για πολλούς λόγους καθώς καλείσαι να καλύψεις μια είδηση που δεν είναι ευχάριστη. Πολλές φορές συγκινείσαι όπως πχ ένα τροχαίο ατύχημα γιατί εκτός από ρεπόρτερ είσαι και άνθρωπος άλλες πάλι σε προβληματίζουν και σε φέρνουν σε δύσκολη θέση για το πώς πρέπει να παρουσιάσεις την είδηση. Σίγουρα από τις δύσκολες στιγμές ήταν τον Δεκέμβριο του 2008 με επεισόδια που σημειώθηκαν, δυστυχώς, και στην πόλη μας για τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ήταν εικόνες που δεν ξεχνάς εύκολα…οργή, θυμός, καταστροφές , δακρυγόνα, οδομαχίες.. εικόνες που μέχρι τότε η πόλη μας δεν είχε ξαναζήσει και μακάρι να μη ξαναζήσει ποτέ.
Πιστεύεις ότι υπάρχει διαφορά στον τρόπο που θα εκφωνήσει τις ειδήσεις μια γυναίκα από έναν άντρα;
-Όχι δεν νομίζω.. αισθητικά ίσως (γέλιο), δεν νομίζεις; Ίσως μια γυναίκα παρουσιάζει πιο «όμορφα» μια είδηση. Σοβαρά τώρα… όχι δεν νομίζω πως υπάρχει διαφορά. Ο παρουσιαστής απλά καλείται να παρουσιάσει την είδηση.
Κάνεις μόνη σου ένα πρωινό magazino. Το ίδιο κάνουν και άλλες συνάδελφοι σου. Θα ήθελα να μου πεις, ειλικρινά όμως, αν υπάρχει αυτή η γνωστή γυναικεία ανταγωνιστικότητα. Και δεν αναφέρομαι σε κάτι συγκεκριμένο αλλά γενικότερα σε τέτοιες εκπομπές.
-Ανταγωνισμός; Υπάρχει αλλά όχι μεταξύ μας αλλά με τους ίδιους τους εαυτούς μας να γινόμαστε καλύτερες .Αυτό που με ενδιαφέρει μέσω της πρωινής εκπομπής «Πρωινή Ατζέντα» που παρουσιάζω μόνη μου κάθε πρωί εδώ και 4 χρόνια στον τηλεοπτικό σταθμό Astra tv είναι να γίνομαι καλύτερη, να μεταφέρω την είδηση στον τηλεθεατή αυτούσια και να γινόμαστε όλοι μια παρέα. Η συγκεκριμένη εκπομπή διαφέρει από τις υπόλοιπες πρωινές εκπομπές ως προς τούτο.. δίνει βήμα στον τηλεθεατή δηλαδή μπορεί να παρεμβαίνει τηλεφωνικά και να λέει ελεύθερα την άποψη του για κάθε θέμα της επικαιρότητας και δεν σου κρύβω πως αυτό μ αρέσει πολύ γιατί με φέρνει πιο κοντά στον τηλεθεατή.
Ποιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ των περιφερειακών και των Αθηναϊκών καναλιών και πόσο αυτές επηρεάζουν την εξέλιξη σας;
-Διαφορές σίγουρα υπάρχουν. Καταρχήν στα Περιφερειακά κανάλια εκτός από τις εθνικές Ειδήσεις μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τοπικά νέα που ενδεχομένως ενδιαφέρουν περισσότερο τον τηλεθεατή γιατί είναι μέρος της καθημερινότητας του. Αυτό που σίγουρα ξεχωρίζει και με διαφορά και φαίνεται πως ο τηλεθεατής το έχει καταλάβει ειδικά τα τελευταία χρόνια και το αποδεικνύει βλέποντας μας, είναι η είδηση χωρίς πολλά πολλά , χωρίς τηλεδίκες και τηλεπαράθυρα…
Η αναγνωρισιμότητα που δίνει η τηλεόραση σε έχει επηρεάσει θετικά ή αρνητικά και γιατί;
-Θετικά σίγουρα γιατί μέσω της τηλεόρασης μην ξεχνάς μπαίνει σε κάθε σπίτι που επιλέγει το μέσο που εργάζεσαι για να παρακολουθήσει ειδήσεις ή εκπομπές και έτσι με αυτόν τον μαγικό κόσμο της τεχνολογίας έρχεσαι πιο κοντά στον τηλεθεατή και σίγουρα γίνεσαι καλύτερος καθώς μπορεί και σε κρίνει άρα προσπαθείς συνεχώς να βελτιώνεσαι και να γίνεσαι καλύτερος. Σε κάνει σίγουρα πιο υπεύθυνο καθώς πρέπει να μεταφέρεις την είδηση με σοβαρότητα και εγκυρότητα.
Από τα χρόνια που είσαι σε αυτή την δουλειά ποια ήταν η στιγμή που έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό σου;
-Στα 14 χρόνια που ασχολούμαι με την δημοσιογραφία έχω καλύψει εκατοντάδες ρεπορτάζ… Αυτό που σίγουρα όμως με έχει σημαδέψει και νομίζω και κάθε Έλληνα ήταν το πολύνεκρο τροχαίο δυστύχημα με τους μαθητές από την Ημαθία που έχασαν άδικα την ζωή τους σα Τέμπη ή καλύτερα στην κοιλάδα του «θανάτου» όπως έχει χαρακτηριστεί από πολλούς. Κάθε εικόνα , κάθε σκηνή του δράματος θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη μου… Θυμάμαι πως μου πήρε πολλά βράδια μέχρι να κοιμηθώ ήρεμα. Εικόνες που δεν ξεχνάς καθώς από τη μια καλείσαι να μεταφέρεις την είδηση στον τηλεθεατή αν κα η ψυχή σου είναι ραγισμένη από όσα τραγικά λίγο πριν είχες ζήσει και φυσικά πρέπει να σταθείς όρθιος και να μεταφέρεις το ρεπορτάζ και από την άλλη να βλέπεις γονείς να αναζητούν τα παιδιά τους στα συντρίμμια του λεωφορείου ή στα νοσοκομεία της πόλης όπου είχαν μεταφερθεί οι μαθητές. Όσοι βρεθήκαμε (δημοσιογράφοι-τεχνικοί) εκεί σίγουρα δεν θα ξεχάσουμε ποτέ αυτές τι εικόνες και φυσικά τους αδικοχαμένους μαθητές.
Κάποιο ευτράπελο γεγονός σου έχει συμβεί;
-Πολλά. Αλλά δεν θα ξεχάσω τι έπαθε μια φορά ένας συνάδελφος. Κάλυπτε ένα θέμα στον Βόλο και περίμενε να βγει στον αέρα για να μεταδώσει το ρεπορτάζ του. Το δελτίο καθυστερούσε και όταν (από κακή συνεννόηση) οι τεχνικοί τον σύνδεσαν, οι τηλεθεατές είδαν έναν εκνευρισμένο ρεπόρτερ να λέει: Καλά ρε μαλάκες, εμένα θα με βγάλετε καμιά φορά στον αέρα;
Επικράτησε πανικός αλλά και πολύ γέλιο. Είναι από τα πολλά που συμβαίνουν κάθε μέρα στην δουλειά μας.
Στο ξεκίνημα σου είχες συμπαράσταση αλλά και βοήθειες από παλαιότερους συναδέλφους σου; Σε ρωτάω γιατί γνωρίζω ότι ο χώρος είναι πολύ σκληρός και κάθε νέος είναι, εν δυνάμει, ένας “κίνδυνος”.
-Ήμουν σίγουρα από τους τυχερούς νέους δημοσιογράφους του χώρου γιατί είχα συμπαραστάτες δυο εξαιρετικούς δημοσιογράφους την Νικολέττα Τσιτσανούδη και τον Γιώργο Τράντα. Και οι δυο με βοήθησαν πολύ από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα με την δημοσιογραφία. Έχεις δίκιο όμως πως ο χώρος μας είναι σκληρός και ειδικά για τους εκκολαπτόμενους δημοσιογράφους. Όμως ευτυχώς που υπάρχουν και συνάδελφοι που δεν «φοβούνται» τους νέους αλλά ίσα ίσα θέλουν να τους δώσουν βήμα να συνεχίσουν σταθερά και με αξιοπρέπεια. Με την ευκαιρία που μου δίνεις θέλω να πω δημόσια ένα ευχαριστώ και στους δυο δασκάλους μου.
Έχεις κάποιο πρότυπο από την Ελληνική ή την ξένη τηλεόραση και αν ναι αυτό μήπως σε οδηγεί σε μιμητισμό αυτού του προτύπου;
-Η τηλεόραση σου δίνει πολλές ευκαιρίες να κάνεις καινούρια πράγματα και δεν νομίζω πως είναι καλό να μιμείσαι ένα συγκεκριμένο προϊόν καθώς έχει αποδειχθεί πως ο τηλεθεατής θέλει να βλέπει καινούρια πράγματα. Προς το παρόν με ικανοποιεί αυτό που κάνω με την πρωινή εκπομπή που είναι σίγουρα μια διαφορετική πρόταση ειδικά για τα περιφερειακά κανάλια. Ωστόσο σίγουρα θα ήθελα να κάνω πολλά πράγματα ακόμη εξάλλου είμαι ευτυχής που από την πρώτη στιγμή ο διευθυντής του τηλεοπτικού σταθμού astra tv που εργάζομαι κύριος Αθανάσιος Κοκκίνης με έχει εμπιστευθεί και δώσει πολλές τηλεοπτικές ευκαιρίες.
