(Μέρος ΙΙΙ: Η λύση στο πρόβλημα) Του καθηγητή Αγγλικών Δημήτρη Ζιώγα
Στα προηγούμενα δύο μέρη του αφιερώματός μας στα παιδιά της κρίσης περιγράψαμε τη ζοφερή πραγματικότητα και αναδείξαμε με μελανά χρώματα τις επιπτώσεις της κρίσης στο παιδί. Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να προσθέσουμε στην παλέτα των χρωμάτων τα αισιόδοξα χρώματα.
Η αλήθεια είναι πως δεν είναι όλα μαύρα. Εξάλλου, ποιος είπε ότι οι φτωχές οικογένειες είναι κατ' ανάγκην και δυστυχισμένες οικογένειες; Χωρίς να παραγνωρίζουμε τις δυσκολίες που επιφέρουν οι οικονομικές δυσκολίες 9τις οποίες αναλύσαμε στο 1ο μέρος) θέλουμε να περάσουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ
Όλοι ξέρουμε τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο Einsten στο σχολείο στα πρώτα χρόνια της μαθητικής του ζωής, αλλά πόσοι ξέρουν ότι και ο Bill Gates παράτησε στη μέση το Harvard ή ότι το πρώτο βιβλίο του διάσημου Steven King απορρίφθηκε 30 (!!!!) φορές ή ότι η J.K. Rowling (η συγγραφέας του Harry Potter) ζούσε με το επίδομα της πρόνοιας όταν έγραφε το πρώτο της βιβλίο; Αν θέλετε κι άλλα παραδείγματα ανθρώπων απλά ακολουθήστε το σύνδεσμο και θα εκπλαγείτε: http://www.onlinecollege.org/2010/02/16/50-famously-successful-people-wh...
Τι κοινό είχαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ. Η λέξη κλειδί στις μέρες μας είναι ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ και αυτή μπορεί να διαιρεθεί σε 6 τομείς:
Ασφαλής βάση
Κοινωνικές ικανότητες
Θετικές αξίες
Ταλέντα και ενδιαφέροντα
Φιλίες
Εκπαίδευση
Αν αυτούς τους τομείς τους αναλύσουμε διεξοδικά θα διαπιστώσουμε ότι κανείς τους δε χρειάζεται χρήματα για να αναπτυχθεί.
Μια ασφαλής βάση είναι αυτό που τα παιδιά ΜΑΣ χρειάζονται. Αυτή η βάση είναι το σπίτι ΜΑΣ αλλά και το σχολείο. Αν καταφέρουμε να έχουμε στο σπίτι μας μια ήρεμη καθημερινότητα η οποία θα βασίζετε σε ένα πρόγραμμα έχουμε κάνει μια αρχή. Κάντε το σπίτι σας ένα μέρος ήρεμο και προβλέψιμο με διακριτούς ρόλους και αρμοδιότητες. Φέρτε το γέλιο και το παιχνίδι στο σπίτι σας. Χρησιμοποιήστε έναν ήρεμο τόνο φωνής, όσο το δυνατό περισσότερο. Δείξτε στα παιδιά σας ότι νοιάζεστε γι' αυτά. ΑΚΟΥΣΤΕ τα. Επιβραβεύστε τα όταν κάνουν κάτι καλά. Χτίστε την εμπιστοσύνη του παιδιού σας σε εσάς. Δείξτε τους έμπρακτα ότι τα συναισθήματά τους είναι σημαντικά για εσάς.
Οι κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών ΜΑΣ αναπτύσσονται όταν αυτά έρχονται σε επαφή με συνομήλικα παιδιά. Μην απομονώνετε τα παιδιά μέσα στο σπίτι. Βγείτε έξω. Χρησιμοποιήστε τις ξεχασμένες πλατείες και αφήστε τα παιδιά σας να παίξουν με άλλα παιδιά. Καλέστε φίλους με παιδιά στο σπίτι.
Αναπτύξτε τις θετικές αξίες. Λέξεις όπως κατανόηση, επιβράβευση, αγάπη, ανοχή πρέπει να βρίσκονται καθημερινά στις σκέψεις ΜΑΣ, στις πράξεις ΜΑΣ, στη ζωή ΜΑΣ.
Αναπτύξτε και καλλιεργήστε τα ενδιαφέροντα των παιδιών ΜΑΣ, επιβραβεύοντας τα σε κάθε τους βήμα όσο μικρή κι αν είναι η προσπάθεια. Δε χρειάζονται χρήματα απαραίτητα. ΧΡΟΝΟ και υπομονή. Δείξτε εσείς τα βασικά στο παιδί και παροτρύνετέ το να προχωρήσει. Θα εκπλαγείτε με τα αποτελέσματα.
Οι φιλίες είναι ένα ακόμη πολύ βασικό συστατικό. Το παιδί νοιώθει ότι ανήκει σε μια ομάδα, δεν αισθάνεται απομονωμένο. ταυτόχρονα αναπτύσσει και τις κοινωνικές τους δεξιότητες.
Αν και αναφέρεται τελευταία, η εκπαίδευση είναι ίσως ο πιο σημαντικός παράγοντας. Δώστε στα παιδιά ΜΑΣ την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση. Τονίστε την αξία της μόρφωσης όχι μόνο για το βιογραφικό αλλά και για το σχηματισμό μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας, ενός σκεπτόμενου, καλύτερου ανθρώπου. Βρείτε τους κατάλληλους ανθρώπους. Υπάρχουν γύρω σας. Κι αν δε βρείτε κανέναν (πράγμα απίθανο), ή ακόμη κι αν βρείτε πολλούς, μη ξεχνάτε να ασχολείστε, ακόμη και τότε, κι εσείς με το παιδί σας. Μάθετε μαζί του. Ξαναανακαλύψτε πράγματα που είχατε ξεχάσει. Διαβάστε μαζί του. Εκμεταλλευτείτε τη δίψα του για το άγνωστο και κάντε το να αγαπήσει το διάβασμα, διαβάζοντας μαζί του.
Ένας χαρισματικός ενήλικας μπορεί να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στη ζωή ενός παιδιού. Η καθημερινή ενασχόληση με τα παιδιά ΜΑΣ πρέπει να είναι ο σκοπός της ζωής ΜΑΣ. Χαρείτε την παραμικρή στιγμή μαζί τους. Πριν λίγες ημέρες κάποιος πολύ καλός φίλος μου περιέγραψε πόσο όμορφα αισθάνεται τώρα που μπορεί και πηγαίνει το παιδί του κάθε πρωί στο σχολείο μιας και πριν λίγο καιρό ήταν αναγκασμένος να ζει μακριά του. Χτίστε μια σχέση εμπιστοσύνης με τα παιδιά ΜΑΣ και δώστε τους ΧΡΟΝΟ. Τότε και μόνο τότε θα δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, καλύτερους ανθρώπους, καλύτερες κοινωνίες
